«Αδελφική Διδασκαλία» εναντίον «Πατρικής Διδασκαλίας»: Η ανοιχτή σύγκρουση του Αδαμάντιου Κοραή με το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Προς τα τέλη του 18ου αιώνα η βραχύβια (1797-1799) κατοχή των Επτανήσων από τις δυνάμεις του «απελευθερωτή» Ναπολέοντα Βοναπάρτη αναπτερώνει πρόσκαιρα τις ελπίδες των σκλαβωμένων Ελλήνων ότι σύντομα η «απελευθέρωση» θα επεκταθεί προς Ανατολάς. Ο Σουλτάνος αντιλαμβάνεται τον θανάσιμο κίνδυνο για την Οθωμανική Αυτοκρατορία κι επιστρατεύει όλα τα προπαγανδιστικά του φερέφωνα, με σημαντικότερο ανάμεσά τους το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με σκοπό να πατάξει εν τη γενέσει της κάθε απόπειρα εξάπλωσης των ανατρεπτικών ιδεών του Διαφωτισμού ως «προπομπών» των εχθρικών στρατευμάτων. Σε αυτή τη «μητέρα όλων των (ιδεολογικών) μαχών», δύο δεκαετίες πριν ξεσπάσει η ελληνική επανάσταση, ο Ρήγας Φεραίος θα πληρώσει με τη ζωή του το ανατρεπτικό του όραμα αλλά την ίδια κιόλας χρονιά (1798) κομβικής σημασίας θα σταθεί η στιγμή που ο Αδαμάντιος Κοραής θα «σηκώσει το γάντι» στην εθελόδουλη «Πατρική Διδασκαλία» του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Άνθιμου (ghost writer, κατά πάσα πιθανότητα, του ίδιου του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’) και θα απαντήσει απροσχημάτιστα με το εγερτήριο σάλπισμα της δικής του «Αδελφικής Διδασκαλίας». Η έκβαση αυτής της ιδεολογικής «μονομαχίας» θα προκαθορίσει εν πολλοίς και ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» στην επερχόμενη ένοπλη σύγκρουση.

Βιογραφικό

Ο Πέτρος Τατσόπουλος γεννήθηκε στο Ρέθυμνο τον Δεκέμβριο του 1959. Σπούδασε οικονομικά και πολιτικές επιστήμες. Εργάστηκε ως ασκούμενος κοινωνικός λειτουργός, συν-σεναριογράφος (Οι απέναντι [1981] του Γιώργου Πανουσόπουλου, Υπόγεια διαδρομή [1983] του Απόστολου Δοξιάδη), δημοσιογράφος, βιβλιοκριτικός, σύμβουλος εκδόσεων και παρουσιαστής πολιτιστικών εκπομπών στη δημόσια και στην ιδιωτική τηλεόραση: Πνεύμα αντιλογίας (ΕΤ-1, 1999-2000), Μεγάλοι Έλληνες- Ελευθέριος Βενιζέλος (ΣΚΑΪ, 2009), 1821 (ΣΚΑΪ, 2011), Μπρα ντε Φερ (Action 24, 2014). Μαζί με τον Κώστα Μουρσελά, τον Γιώργο Σκούρτη και τον Αντώνη Σουρούνη μετείχε στο Παιχνίδι των Τεσσάρων (1998). Έχει δημοσιεύσει είκοσι δύο βιβλία. Ανάμεσά τους: Οι ανήλικοι (1980), Το παυσίπονο (1982), Η καρδιά του κτήνους (1987 – μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Ρένο Χαραλαμπίδη το 2005), Η πρώτη εμφάνιση (1994), Τιμής ένεκεν (2004), Η καλοσύνη των ξένων (2006), Νεοέλληνες (2007), Ο Σίσυφος στο μπαλκόνι (2009 – Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), Το βιβλίο για τα βιβλία (2010), Γκαγκάριν (2016), Η κυρία που λυπάται (2018), Είσαι και φαίνεσαι (2019), Το όπιο του λαού (2021). Διηγήματα και μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και τσεχικά. Μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων την περίοδο 2001-2003, υπό την προεδρία του Βασίλη Βασιλικού, και βραχύβιος αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου βιβλίου το 2010. Βουλευτής κατά την περίοδο 2012-2015. Μέλος της ελληνικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στο Συμβούλιο της Ευρώπης (2012-2013). Έχει δύο παιδιά, τον Γιάννη και τη Δανάη.